Inprobisazio-antzerki

Inprobisaziozko antzerkia, sarritan inprobisazioa deitua, gehienetan komedia den antzerki forma da, non antzezten den gehiena edo guztia aurreikusi gabe edo gidoirik gabekoa den, baizik eta antzezleek bat-batean berez sortua. Forma garbienean, elkarrizketak, ekintzak, istorioak eta pertsonaiak elkarlanean sortzen dituzte aktoreek, inprobisazioa gaur egungo denboran garatzen den heinean, dagoeneko prestaturiko gidoi idatzirik erabili gabe.^[1]

Inprobisazio antzerkia interpretazioan komedia estilo sorta bezala dago, eta baita komediakoak ez diren antzerki emanaldi batzuetan ere. Zineman eta telebistan ere erabiltzen da, bai pertsonaiak eta gidoiak garatzeko, bai noizean behin azken emaitzaren parte bezala.^[2]

Inprobisazio teknikak asko erabiltzen dira drama programetan, aktoreak eszenarako, zinemarako eta telebistarako trebatzeko eta entsegu prozesuaren zati garrantzitsu bezala. Hala ere, inprobisaziorako trebetasunak eta prozesuak arte eszenikoen testuingurutik kanpo ere erabiltzen dira. Inprobisazio aplikatua bezala ezagutzen den praktika hau ikasgeletan hezkuntza tresna gisa, eta baita enpresetan erabiltzen da komunikazio gaitasunak hobetzeko, sormen arazoak konpontzeko eta talde- lanerako laguntza gaitasunak garatzeko, inprobisatzaile eta talde jotzaileek erabiltzen dituztela.^[3] Batzuetan psikoterapian ere erabiltzen da, pertsona baten pentsamenduak, sentimenduak eta harremanak ezagutzeko tresna bezala. Hazteko metodo terapeutiko eta pertsonal moduan erabilia izanik, psikomotrizitatea, enpatia, komunikazioa, sormena, konfiantza, negoziazioa, gatazken kudeaketa eta talde kohesioa hobetzeko, bai psikodramaren edo beste gizarte antzerkiaren bidez, bai bere kabuz. Terapia bezala erabilita, antzerki inprobisazioa ekoizpen konplexu baten forma da, pertsonaren garapen orokorrean bide sinboliko batetik laguntzen duena, aldatu edo ondoeza eragin nahi duten sorkuntza espontaneoen aurrean.^[4]

1. ↑ (Ingelesez) Rosselló, Ramon X. (2011). Anàlisi de l'obra teatral: (teoria i pràctica). Institut Interuniversitari de Filologia Valenciana ISBN 9788498834437. OCLC 774871479..
2. ↑ (Frantsesez) Knapp, Bettina L.; Jacquot, Jean; Bablet, Denis. (1971). «Les voies de la création théâtrale». Books Abroad 45 (4), 656 or. ISBN ISSN 0006-7431. doi:10.2307/40125715..
3. ↑ (Katalanez) Castañer Balcells, Marta. (2006). La dansa contemporània és: 10 anys del grup Esbós.Dansa de la Universitat de Lleida. Universidad de Lleida ISBN 9788484095361. OCLC 857077487. Co..
4. ↑ (Ingelesez) Hainselin, Mathieu; Aubry, Alexandre; Bourdin, Béatrice. (2018). "Improving Teenagers' Divergent Thinking With Improvisational Theater". Frontiers in Psychology. 9: 1759 ISBN doi:10.3389/fpsyg.2018.01759. ISSN 1664-1078. PMC 6167459. PMID 30319485...